یکی دیگر از سلسه نمایش‌های ایرانی که دارای جایگاه ویژه‌ای می‌باشد، نمایش‌های عامیانه است. هدف از دادن صفت عامیانه به این نوع نمایش‌ها این نیست که از نظر فنی و تکنیکی دارای سطح پایین‌تری نسبت به نمایشنامه‌های دیگر است بلکه از این بابت صفت عامیانه برگزیده شده که این نمایش به دلیل ماهیت وجودی‌اش، اجرایی عمومی و همگانی داشته و در تمام سطح‌های اجتماعی قابل استفاده است.