بو دادن دانه های اسفند یا همان اسپند دود دادن در نزد افراد یک سنت ایرانی برای جلوگیری از چشم زخم و از دود غلیظ آن برای ضدعفونی هوا، دور کننده حشرات، خوشبوکننده فضا استفاده شده و در گویش برخی از مردم ایران به ویژه استان فارس به آن دونشت گویند و در زبان بختیاری های استان چهار محال وبختیاری نیز به این گیاه دینش یا دینشت می گویند و این گیاه جزء ۴۰ گیاه سفارش شده اسلام می باشد و البته دراحادیث و روایات از گیاه سبز آن تعریف شده است برخی اعتقاد دارند که دود کردن اسپند می تواند از آنها رفع بلا کند چرا که انسان ها بر این باورند که به هر چه ایمان و اعتقاد داشته اند، همان می شود لذا فردی که مثلا برای خود اسپند دود می کند، معتقد بوده که امروز برای او اتفاق ناگواری نخواهد افتاد خواص مهم اسپند دانه اسپند، تلخ و سمی است. از نظر حکمای طب سنتی، طبع آن گرم وخشک است و از آن به عنوان ماده ای خواب آور، مدر، مخدر، معرق، قاعده آور، کرم کش، زیادکننده ترشح شیر، تب بر، مسکن درد های معده، خشک کننده اخلاط دستگاه تنفسی، تحلیل برنده بادهای روده ای، مسهل سودا و بلغم غلیظ و رافع استسقاء و یرقان و دردهای سیاتیک، نام برده اند. همچنین، برای بیماری های صرع، فلج، جنون، نسیان و به طور کلی دستگاه عصبی، تجویز شده است.