لمبودرختی است گرمسیری از خانواده گاوزبانها بانام علمی: Cordia myxa  لمبو در کناره خلیج فارس و دریای عمان یافت می شود  وبه نام های محلی لمبو، انبو،لیم، معروف است و در کتب طبی با نامهای سپستان، سجستان، دبق، مخیطاو اطباء الکلبه(پستان سگ) آمده است. ثمر این درخت به اندازه یک آلوزرد است که هسته ی میانی اش بوسیله توده ای مایع لزج و چسبنده ای احاطه شده و در هنگام رسیدن زرد متمایل به قرمزو دارای طعمی شیرین(نه زیاد) است. که به صورت خام و در بعضی از نقاط جنوبی کشور به صورت ترشی مورد استفاده بومیان قرار می گیرد. برگهای این درخت بیضی شکل که بوسیله دمبرگی نسبتا" دراز به ساقه هایش متصل است و خاصیت دارویی دارند. لمبو(سپستان)درختی است که سالیان سال شاخه های بخشنده خویش را در دسترس سیرافیان قرار داده و مردم هم بنا به سلیقه و نیاز خود از برگ و پوست و ثمر آن بهره ها می برند. گاهی از پودر برگ آن سردرد و جراحت های جزیی خویش را التیام می بخشند . گاهی از پوست این درخت برای رفع سوءهاضمه و پایین آوردن درجه تب و زمانی گرفتگی صدا و سرماخوردگی خود را با خوردن یک لیوان از دم کرده میوه خشکیده اش درمان می کنند. القصه این درخت یکی از محدود درختانی است که انسان از همه اعضا و اجزایش جهت منافع خود در زندگی استفاده می کند قارچ های پوستی ، بیماری های ریوی، کلیوی ،طحال، اسهال و رفع تشنگی را خوردن میوه لزج و چسبنده لمبو نافع است.