در هندوستان از چوب صندل قرمز به عنوان خنک کننده و قاب ض و تونیک در استعمال خارجی برای ناراحتی های صفراوی و رفع التهاب و سردرد گرم و کاهش تب و همچنین برای رفع ناراحتی های پوست و ضمنا برای تقویت دید چشم تجویز می شود. در تایوان از محلولی که از خیس کرده خاک اره آن حاصل می شود، برای کاهش ورم استفاده می شود. در اندونزی خاک اره صندل قرمز را با برنج می پزند و برای قطع خونریزی می خورند به طور کلی در طب سنتی از نظر طبیعت صندل سرخ را هم مانند صندل سفید سرد و خشک می دانند و عموما به عنوان معرق می خورند. چوب قرمز آن دوای رفع ناراحتی خون است و در زخم ها و جراحت های مختلف از آن برای قطع خونریزی و از بین بردن چرک و عفونت استفاده می کنند. بومی ها در تایوان از این گیاه به عنوان یک دوای سری برای معالجه مسمومیت استفاده می کنند.