صمغ مقل با نام های : مقل ارزاق، مقل عربی، خاک مقل، مقل الیهود، بوی جهودان، بکوئی، خشل، قفر، کور و guggul یا گوگول هندی هم نام برده می شود. مقل صمغ رزینی است و درختانی که از آن مقل گرفته می شود، در مناطق گرمسیر هندوستان در میسور، دکان، هاندش می روید و بعضی از گونه های این درختان در یمن، جنوب عربستان و سواحل عمان می روید. به طور کلی تمامی انواع مقل از نظر طعم تلخ است. نوعی از آن را که رنگش به سرخی است، مقل ارزق می گویند و صمغی که مایل به زرد داشته باشد را مقل الیهود، و آن که از یمن می آورند و بادمجانی رنگ و سیاه مایل به بنفش است را مقل عربی گویند؛ اما بهترین نوع مقل آن است که خالص، بدون مواد خارجی، براق، لزج، نرم، خوشبو، زرد رنگ و تلخ باشد و در آب خوب حل شود و اگر روی آتش انداخته شود بوی مطبوعی نظیر برگ بو از آن متصاعد شود.