کرفس که با نام های دیگری همچون سالیون، عمرو، کرفس الما، کرسف، کرسب، راجیل و کرفش و … نیز شناخته می شود، گیاهی است نام آشنا دارای طعم خاص و واژه بهتری برای این طعم شاید خوشمزه باشد. این گیاه هم به صورت خام و هم پخته مصرف می شود. همینطور خواص دارویی و سنتی فراوانی دارد.  طبع کرفس گرم و خشک است و اندام مورد استفاده آن ریشه، ساقه، برگ ها و دانه های آن می باشد. کرفس اشتها آور، مدر (ادرارآور)، صفراآور، خواب آور، بادشکن، باز کننده خون، کاهش دهنده دردهای عادت ماهیانه بانوان است. علاوه بر این، کرفس برای تسکین درد عضلات و مفاصل، تنظیم حرکات روده ای، کاهش هیستری (هیجان و احساسات غیرقابل کنترل)، محافظت از سلول های مغزی، بیماری های مثانه، کاهش تولید شیر مادر، کاهش یا درمان عوارض دیابت، درمان سنگ کلیه، پیشگیری از بیماری کبد چرب و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی مفید می باشد. بانوان در هنگام حاملگی باید فقط از کرفس به عنوان سالاد و یا دم کرده آن به مقدار کم مصرف کنند. همچنین کرفس برای پاک کردن خون به منظور رفع خارش و ناراحتی های پوستی مفید است