صبر زرد که با نام های دیگری همچون انجیر بغدادی، ازوا، مقر، صبر، صعدنا و… شناخته می شود گیاهی است از تیره لاله. صبر زرد دارای سه نوع هندی، عربی و فارسی است که بهترین نوع آن، آن است از کشور های عربی می آورند. گیاهی که صمغ را از آن می گیرند درختی است به بلندی 150 تا 180 سانتیمتر. برگ های آن شبیه به برگ عنصل ولی از آن بلند تر و عریض تر است و اطراف برگ، خار های محکم و کوتاه و دور از هم وجود دارد. داخل برگ مملو از ماده لزج بسیار تلخی است. از برگ های گوشتی این گیاه به وسیله دستگاه های مخصوص و یا قرار دادن قطعات برگ آن ها در آب جوش صمغ را استخراج می کنند و به مصرف دارویی می رسانند. قسمت مورد استفاده صبر زرد، شيرابه به دست آمده از برگ‌هاي گياه است که امکان دارد به صورت تازه غليظ (خميری) و يا خشک شده با رنگ‌های متفاوت زرد، زرد مايل به سبز، قهوه‌ای و يا قرمز مايل به سياه باشد. صبر هم به صورت خوراکی و هم با داروهای ضمادی مصرف می شود اما افرادی که ناراحتی شدید گوارشی (زخم فعال معده) دارند یا افراد مبتلا به بواسیر و افراد مبتلا به تصلب شرایین یا فشار خون و یا افرادی که زیاد گرم مزاج  و پر خون هستند بهتر است که از خوردن آن اجتناب کنند و یا آن را با دو برابر صمغ عربی مخلوط کرده و در صورت خالی بودن معده مصرف نمایند.