فوفل درختی است از تیره نخل ها که در مناطق گرم آسیا، هندوستان و جاوه می روید با قامتی تقریبا بلند که ارتفاع آن به 25 متر هم می رسد. نام های دیگر این گیاه سپاری، تانبول، کوثل، پوفل و فاطویل است. جویدن فوفل برای خوشبویی دهان و تسکین حرارت دهان و تقویت لثه و دندان ها نافع است. مزمزه دم کرده آن نیز این خواص را دارد. فوفل باید کاملا رسیده مصرف شود و اگر دانه نارس آن خورده شود سرگیجه و خفقان عارض می شود و در این قبیل باید با آب سرد خورده و از راه دهان در گوش ها هوا دمید. خواص مهم دانه فوفل دانه فوفل مقوی است به هاضمه کمک می کند قابض است ضد مالاریا و تب های نوبه ای است پاک کننده چرک است مردمک چشم را منقبض و کوچک می نماید ضد سرفه است قاعده آور است ترشح بزاق را افزایش می دهد. از دانه فوفل به عنوان جزیی از ترکیب قرص های ضد اسهال و برای معالجه استسقا و لومباگو و نزله های برونشیتی استفاده می شود و ضمنا برای رفع ناراحتی های ناشی از اختلال در سیستم ترشح ادرار نیز مفید است