کلمه "اونو" در زبان ایتالیایی و اسپانیایی به معنای "یک" است. این بازی در سال 1971 توسط مرل رابینز، یک پیرایشگر اهل اوهایو، ابداع شد. او با خانواده‌اش این بازی را به اشتراک گذاشت و سپس تصمیم گرفتند که برای تولید و عرضه آن سرمایه‌گذاری کنند. ابتدا مرل رابینز بازی را در پیرایشگاه خود عرضه کرد و سپس به فروشگاه‌های محلی عرضه کرد. پس از مدتی، حق انتشار بازی را به یکی از طرفداران سخت "بازی دسته جمعی اونو" به نام رابرت تزاک واگذار کرد. از آن زمان به بعد، اونو به یک بازی جهانی تبدیل شد. هدف اصلی بازی اونو جمع‌آوری امتیازات بیشتر است. در این بازی، هر بازیکن باید تلاش کند تا امتیاز بیشتری را کسب کند و در پایان بازی برنده شود. بازی اونو را می‌توان با دو نفر یا بیشتر آغاز کرد. در هر بسته از کارت‌های اونو، 120 کارت وجود دارد. به هر بازیکن 7 کارت داده می‌شود و بازیکنی که نوبت اوست، کارت بازی را آغاز می‌کند و سایر بازیکنان به ترتیب خودشان بازی را ادامه می‌دهند. در صورتی که بازیکنی تمام کارت‌های خود را بازی کرده و دست خالی شود، امتیازات کارت‌های باقیمانده در دست سایر بازیکنان به امتیازات بازیکن برنده اضافه می‌شود. پس از پایان بازی، امتیازات به شرح زیر محاسبه می‌شود: کارت‌های عددی امتیاز برابر با رقم روی کارت هستند. برای مثال، کارت 3، 3 امتیاز دارد. کارت‌های اقدام (Action Cards) شامل کارت‌های معکوس کننده (Reverse), پرش از نفر بعدی (Skip) ...