تمیجان، همچنین نام نان محلی گیلان بوده و در گویش گیلکی بر گرفته از سه واژه تو+می+جان به معنی تو جان منی برگرفته شده است؛ و به لحاظ خوشمزگی آن می‌باشد که از آرد برنج مرغوب و محلی گیلان تهیه می‌شود.  پخت نان تمیجانی یکی از رسوم روستای تمیجان از توابع رودسر می باشدکه بسیار لذیذ و خوشمزه میباشد . این نان با آرد برنج پخته می شود؛ به همین علت شیرین مزه است و آن را با حلوا شکری میل می کنند. نان تمیجان بیضی شکل و باریک است . طول قطر بزرگ این بیضی 30 و عرض آن 20 سانتی متر است . خمیر آن را پس از پهن کردن روی تابه چدنی که آن را ساج می گویند برشته می کنند و به رنگ پوست پیاز در می آورند. اگرچه روزگاری آن را فقط در تمیجان می پختند، اما امروز در مناطق دیگر گیلان ، از جمله محله و دیوشل لنگرود هم پخته می شود. این نان در سراسر گیلان و مازندران ، بویژه در بازارهای هفتگی املش و رودسر و لنگرودبطور عمده پخش می شود. بیشترین مصرف این نان ایام عید است که با حلواشکری از میهمانان پذیرایی می شود. در اولین شب جمعه ماه رجب که لیله الرغائب نامیده می شود و به طور خلاصه رغائب می گویند قبل از غروب آفتاب کمی حلوا یا تعدادی خرما را داخل نان تمیجان می گذارند و به خانه همسایه ها و یا نیازمندان و خویشاوندان می برند. امروزه هم نه تنها در سراسر رانکوه ، بلکه تا تنکابن این نان را به نام تمیجان می شناسند. ...