علمای مسلمان در عصر قاجاریه، به لحاظ تحولات سیاسی و اجتماعی فراوان در ایران و جهان، توانستند به تبیین اندیشه و آرای خود در ابعاد مختلف فلسفه سیاسی و فقه سیاسی بپردازند. نویسنده در این کتاب کوشیده است با استفاده از روش هرمنوتیک قصدگرا به بازبینی اندیشه سیاسی علمای شیعه در این دوره، در سایه برقراری تعامل میان سنت فکری متفکران شیعه در حوزۀ فلسفه سیاسی، فقه سیاسی و زمینه‌های سیاسی-اجتماعی تأثیرگذار بر شکل‌گیری تفکر فلسفی و فقهی اندیشمندان این دوره، بپردازد. ره‌آورد حوزه فلسفه سیاسی، توسعه دانش فلسفه و حکمت متعالیه و تربیت شاگردان فراوان در این حوزه معرفتی و تبیین مبانی فکری فلسفه سیاسی است و ره¬آورد حوزه فقه سیاسی، تبیین و تحلیل بسیاری از مفاهیم جدید در حوزه حکومت و حاکمیت می‌باشد. منبع: پژوهان