داستان گیوه؛ صبح زود بود که بوی نان تازه از آشپزخانه می‌آمد. مادرم، مثل همیشه، کنار پنجره‌ی قدیمی نشسته بود و سوزنش را میان گل‌های صورتی گیوه‌های کرم‌رنگش گم می‌کرد. من، دخترک ده ساله‌ی آن روزها، پاهای برهنه‌ام را روی حصیر می‌ساییدم و به دستان چروکیده‌اش خیره می‌شدم؛ دستانی که ساقه‌های سبز را با نخ‌های ابریشمی می‌دوخت، طوری که انگار زندگی را به پارچه می‌بافند. «این صورتی‌ها مال تو هستن، گلم!» می‌گفت و نوک سوزن را به سمت گل‌های کوچک می‌برد، «همین‌جوری که تو رو می‌بوسیدم، این‌ها رو هم با بوسه دوختم...». ساقه‌های سبز اما همیشه برای خودش بود؛ می‌گفت: «سبز یعنی ریشه، یعنی من تو رو توی این باغچه کاشتم و قد کشیدی...». سال‌ها گذشت. حالا من پشت ویترین مغازه‌ی خودم ایستاده‌ام و جفت گیوه‌های کرم را تماشا می‌کنم؛ یکی پر از گل‌های صورتیِ ریز و درشت، با ساقه‌های سبزی که یادآور دستان مادر است، و آن یکی با نوارهای صورتی که مثل روبان‌های کودکی‌ام می‌درخشند. زنی جوان می‌ایستد و به گیوه‌ها خیره می‌شود. به او لبخند می‌زنم و می‌گویم: «این‌ها رو مادرم یادگاری گذاشته... حالا نوبت شماست که باغچه‌تون رو تویش بکارید!». توضیحات؛ گیوه مدل ویدا کاملا دست‌دوز با گلدوزی با کفی و زیره طبی سبک قابل شست و شو مناسب برای پیاده روی و فعالیت های روزمره هر رنگ و هر سایزی