گوهر سنگ زبرجد ریسه معدنی و اصل 80 سانتی 2 تا بند ریسه زبرجد هرکدام 80 سانتی زبرجد، از نظر علمی به عنوان نوعی از الیوین معدنی شناخته می‌شود. از نظر شیمیایی، زبرجد یک سیلیکات منیزیم-آهن با فرمول شیمیایی (Mg, Fe)_2SiO_4 است. این بدان معناست که ساختار بلوری آن شامل اتم‌های منیزیم (Mg)، آهن (Fe)، سیلیسیم (Si) و اکسیژن (O) است که در یک شبکه سه بعدی خاص به نام سیستم بلوری ارتورومبیک (Orthorhombic) قرار گرفته‌اند. رنگ سبز زبرجد ناشی از وجود آهن در ساختار بلوری آن است. میزان آهن موجود، طیف رنگی زبرجد را از سبز مایل به زرد تا سبز زیتونی متغیر می‌سازد. زبرجدهای با کیفیت جواهری معمولاً رنگ سبز زنده‌تری دارند. از نظر خواص فیزیکی، زبرجد دارای سختی 6.5 تا 7 در مقیاس موس است، به این معنی که نسبتاً بادوام است اما در برابر خراشیدگی توسط مواد سخت‌تر آسیب‌پذیر است. وزن مخصوص آن بین 3.27 تا 3.37 متغیر است. ضریب شکست نور در زبرجد بین 1.654 تا 1.690 است و خاصیت شکست دوگانه (Birefringence) در آن حدود 0.036 تا 0.038 است که باعث می‌شود لبه‌های تراش‌های آن در زیر میکروسکوپ یا ذره‌بین به صورت دوتایی دیده شوند. زبرجد معمولاً در سنگ‌های آذرین بازالتی یافت می‌شود و گاهی اوقات در شهاب‌سنگ‌ها نیز دیده شده است. بلورهای آن معمولاً کوچک هستند و به شکل دانه‌های منشوری یا توده‌های دانه‌ای در زمینه‌ای از سنگ‌های آذرین ریزدانه یافت می‌شوند. ...