این گیاه پادزهر سموم  است. اگر به اندازه نیم یا ۱ گرم آن را سائیده با آب گرم بنوشند، دردهاى داخلى نظیر قولنج، درد معده، سنگ مثانه، سختى دفع ادرار را آرام می‌کند. مخلوط آن با سرکه یا گلاب مسکن دردهاى ظاهرى است. در آماس‏‌هاى بلغمى، صفراوى و سوداوى نظیر ورم زیر بغل، کشاله ران، خیارک، خنازیر و زخم‏‌هاى سخت و دیر علاج‌‏پذیر موثر است. خوردن حدود ۲۰/ ۱ گرم آن با گلاب در انسداد کبد، سنگ مثانه، صرع کودکان، ضعف نیروى جنسى و تپش قلب موثر و مالیدن آن در بواسیر سودمند است. در درمان فلج صورت، رعشه، استسقاء، یرقان و تب سودمند است. چکاندن خیسانده آن در چشم ورم ملتحمه را درمان می‌کند. چنانچه قبل از زایمان به مدت ۷ روز هر روز حدود ۲/ ۱ گرم آن را با آب تا جریزى، شیره خار خسک و گلاب خورده شود، وضع حمل را آسان می‌کند. همچنین در کاهش ضعف بعد از زایمان و جلوگیری از خونریزى زیاد  موثر است. جدوار به‏ طور موضعى از بین برنده پیسى، لکه‏‌هاى سیاه صورت و آثار زخم است. همچنین زخم‌ها را التیام می‌بخشد. این گیاه همچنین نیرودهنده، محرک، ضد التهاب، ترمیم‏کننده زخمها، ضد نفخ و خلط آور است. این گیاه محرک عمل هضم است. اگر به صورت چاشنى یا دم‏‌کرده استفاده شود، آب دهان و شیره معده را زیاد می‌‏کند