شکر تیغال (از کشفیات بوعلی سینا) گیاهی است به نام های دیگری همچون خارشکر، تیهال، تیغال، کک، تیغ قندک و… می باشد. طبع این نوع معتدل و تر است. این نوع شکر ملین، مسکن گلودرد (پودر آن را در آب گرم بریزید و یک قاشق هر ساعت میل نمایید)، خشونت سینه و صدا را نیز از بین می برد. شکر تیغال گیاهی است چند ساله، خاردار به شکل خارخاسک که گل هایش به شکل گلوله ای خاردار و آبی رنگ در انتهای ساقه قرار دارند. بر روی برگ ها و ساقه این گیاه حشره ای به نام خزوکک زندگی می کند. این حشره در دوره ای از زندگی خود، برای نگهداری تخم ها و نوزاد، پیله ای به اندازه یک فندق می تند که به رنگ سفید است. نوزاد پس از آن که به حشره بالغ بدل شد، پیله را سوراخ می کند و از آن خارج می شود. جنس پیله این حشره که از ترشحات گیاه شکر تیغال ساخته شده ترکیبی از مواد سلولزی و نشاسته و مواد ازته و به مقدار زیاد (در حدود ۲۵ درصد)، قند مخصوصی بنام ترهالوز است و در پزشکی قدیم و در طب سنتی برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شده و هم اکنون نیز کاربرد های گسترده ای در داروسازی دارد.