خارشتر گیاهی چندساله ست به ارتفاع 20 تا 120 سانتی متر و دارای ساقه های متعدد به رنگ سبز تا سبز مات همراه با خارهای تیز و نوک زرد. گل ها به رنگ قرمز ارغوانی تا جگری. میوه به صورت غلاف دانه تسبیحی، حاوی 4 تا 7 دانه هستن. سطح نیام صاف یا دارای خارهای کوتاه ست. در شمال آفریقا، عربستان، فلسطین، سوریه، پاکستان، عراق، ترکمنستان، شرق آناتولی و قفقاز و آسیای مرکزی رشد میکنه. و جالبه بدونین که این گیاه در اکثر مناطق ایران قابل رویش هست. خارشُتُر گیاهی از خانواده باقلائیانه و یکی از انواع بنشن‌ها به شمار می‌ره. نام دیگر این گیاه، علف ترنجبین ست. در طب سنتی، گیاه خارشتر دارای طبعی سرد ست. این گیاه برای پیشگیری و درمان صفرا، سنگ کلیه و سنگ مثانه مؤثر ست. گیاه خارشتر در برابر سرما مقاومه و دارای ریشه‌ای عمیق و محکمه. گیاه خارشتر به آب کمی نیاز داره. میوه این گیاه رو ترنجبین یا ترانگبین می‌نامن، که به معنای عسل تر هست. اغلب به صورت علف هرز در کنار جاده ها، اراضی و مراتع تخریب شده و دشت های گرم خشک و نیمه خشک رشد می کنه. بهترین مناطق رویش خارشتر در کشور این گیاه خودرو در اغلب قسمت های کشور رشد میکنه با این حال در گستردگی اون در استان های گلستان، مازندران، گیلان، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، همدان، اراک، لرستان، اصفهان، یزد، فارس، کرمان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، سیستان و بلوچستان، سمنان و قزوین و تهران بیشتره.