فلفل سیاه از میوه‌ خشک‌ شده‌ درخت فلفل (Piper nigrum) به دست می‌آید. این گیاهِ بومی هند از خانواده‌ی Piperaceae است که از آن ادویه‌ فلفل سیاه تهیه می‌کنند. در یونان باستان از فلفل نه تنها به عنوان ادویه بلکه به عنوان پول و هدیه استفاده می شد. در قرون وسطی، سرمایه یک فرد براساس مقدار فلفل سیاه ذخیره شده وی سنجیده می شد. فلفل سیاه علاوه بر طعم دادن به غذا، طعم کهنگی غذا را نیز می گیرد. فلفل سیاه هم به صورت تازه، هم دانه و هم به صورت پودر شده وجود دارد و بیشتر در غذا‌ها به عنوان یک ادویه خوش طعم به کار می‌رود فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه‌ های ساقه خیز و کوتاه که میوه آن ادویه‌ ای است با طعم تند و سوزنده. گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند. فلفل از بوته‌ ای باریک و بلند و در رنگ‌ های متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌ آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگ‌ های سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود. فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ ها بود که اروپایی‌ ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد. فلفل خشک آسیاب شده از دوران باستان برای طعم آن و به عنوان دارو استفاده می‌شود. ...